چگونه آهنگسازی کنیم ؟

💠 ساختن آهنگ فرایند پیچیده ای است. برای ساختن یک آهنگ، الهام گرفتن از هر چیز، تفکر خلاق داشتن، ایده های خلاقانه را به موسیقی تبدیل کردن و تبدیل این ایده ها به موسیقی کارهایی هستند که در این بین باید انجام پذیرند.

برای کسانی که در شروع کار هستند، حالت روحی مهمترین عاملی است که آهنگ را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر فرد خشمگین، شاد یا ناراحت باشد، آهنگ ساخته شده او، این حالت را بازتاب خواهد داد. اوقات مختلف روز و فصل های مختلف، آهنگسازی را تحت تاثیر قرار می دهند و همچنین احساسات و هیجان و هرگونه تنشی که ممکن است در زندگی شما باشد. عامل هایی که در زمان های مختلف آهنگسازی متاثر از آنهاست، بسیارند و این عوامل بیان می دارند که فرد در کدام حالت روحی قرار دارد. در ادامه برخی از این عوامل بیان می شود.کانال کلید سل

رنگ ها

اگر آهنگساز می خواهد آهنگی بسازد که حالت خاصی را بیان کند باید رنگ متناسب با این حالت را تجسم کند. به طور مثال رنگ نارنجی نماد انرژی و حرکت است. پس از مدتی، فرد می آموزد حالت روحی خود را به سویی متمایل کند که بتواند آهنگی بسازد که بیانگر تفکرات ذهنی او باشد.

🔹شخصیت

می دانیم که بازیگرها در حین ایفای نقش خود باید به درون نقش بروند. حس کردن حالت های مختلف و رفتارهای متفاوت به بازیگر کمک می کند که هنگام اجرای نقش همانند شخصیت مورد نظر زندگی کند. اگر فردی آهنگی برای یک شخصیت خاص می نویسد به این معنی است که وی را از طریق صدا و نوا توصیف می کند. اگر آهنگساز هم فرایند مشابهی را همانند یک بازیگر دنبال کند، جزئیات پنهانی را که کمک به واقعی تر شدن آهنگ می کند از هم می شکافد و آهنگ دقیق تر و پرمعنی خواهد بود.

🔹طبیعت

بسیاری از الهامات و نوگرایی ها از طبیعت حاصل می شود؛ از پرنده هایی که به واسطه آواز با هم ارتباط برقرار می کنند تا صدای خش خش برگ ها در اثر وزش باد.

بهره گیری از طبیعت راه فوق العاده ای برای برای شروع آهنگسازی است؛ تلاش برای رقابت با طبیعت روشی عالی برای ترکیب طبیعت و شخصیت است، برای مثال درامیختن با طبیعت در قالب یک نوا یا تم مشخص برای بیان یک معنای روحانی مانند آواز پرندگان.

🔹خاطرات

یک منبع عالی دیگر در عرصه آهنگسازی خاطرات فرد است. هیجان زیادی از طریق خاطرات وارد آهنگ می شود. چند دقیقه ای را بر روی گذشته تمرکز کنید. سعی کنید که خاطرات خود را با جزئیات کامل تصور کنید. صداها، رایحه، رنگ ها و آب و هوا و هر موضوعی که تصور زیبایی به شما می دهد برای ساختن آهنگ مناسب است.

این موارد تنها تعدادی از منابع هستند که می توان از آنها الهام گرفت. آهنگساز تخیل خود را به کار می گیرد که پایانی ندارد.

⏪مطلب بعدی که برای ساختن آهنگ مورد بررسی قرار می گیرد، تئوری موسیقی است. آخرین موردی که فرد می خواهد برایش پیش آید، اینست که تمام این ایده های خلاق را برای آهنگسازی داشته باشید، اما کمبود دانش موسیقی شما مانع این امر شود. یک بازیکن راگبی می تواند پاس دادن خود را بهبود بخشد، اما اگر قوانین بازی را نداند، قادر نخواهد بود به خوبی بازی کند. همچنین آهنگسازی به طور کامل در قید و بند قوانین موسیقی نیست، اما برای ساختن آهنگ باید تئوری موسیقی را دانست. همانطور که یک شاعر باید به زبان خود مسلط باشد تا بتواند شعر بسراید…

#آهنگسازی_تنظیم #چگونه_آهنگسازی_کنیم

 

آشنایی با ساز قیچک

ساز قیچک یا غژک، سازی زهی آرشه‌ای است که در ساخت آن از چوب، پوست و فلز استفاده می‌شود. این ساز توانایی اجرای تکنوازی و گروه نوازی را دارد
از این ساز در موسیقی نواحی ایران استفاده می‌شود و طی نیم قرن گذشته با تغییراتی مختصر در گروه نوازی سازهای ملی نیز متداول شده است.

قیچک‌نواز هنگام نوازندگی، قیچک را نشسته به صورت عمودی با دست چپ نگه می‌دارد و با دست راست آرشه را به صورت افقی در حرکات رفت و برگشت بر سیم‌های آن می‌کشد. طول این ساز حدود 56 سانتی متر است.

اجزای اصلی قیچک:

کاسه طنینی: بدنه اصلی قیچک از چوب یک تکه و معمولا گردو، توت یا چوب های محکم دیگر ساخته می‌شود. کاسه طنینی، حجیم و دو فرو رفتگی بزرگ در طرفین، آن را به 2 قسمت بزرگتر و کوچکتر تقسیم می‌کند. قسمت کوچکتر در پایین ساز قرار دارد و بر دهانه آن پوست کشیده می شود و خرک روی قسمت پوست قرار می‌گیرد. دهانه قسمت بزرگتر باز است و دسته، تا روی نیمی از این قسمت ادامه می‌یابد.
پوست: معمولا در ساخت قیچک از پوست آهو یا گوسفند استفاده می‌شود.

دسته: جنس دسته قیچک از همان جنس چوب بدنه است که به صورت یک تکه با بدنه تراشیده می‌شود.دسته این ساز کوتاه است و از یک طرف به قسمت بزرگ تر کاسه، و از طرف دیگر به سر پنجه متصل است. قیچک فاقد دستان بندی ست و تمام فواصل موسیقی ملی (پرده، نیم پرده، ربع پرده) بر روی آن قابل اجراست.
سر پنجه: جعبه‌ای کوچک و تو خالی و از جنس چوب است. در ابتدای طول دسته مجموعا چهار گوشی (به تعداد سیم‌ها) در طرفین آن قرار دارند و در انتهای آن تاج قیچک با خمیدگی رو به عقب قرار دارد

گوشی‌ها: قیچک دارای 4 گوشی است که به صورت میخ سر پهن ، 2 به 2 در طرفین سر پنجه قرار دارد.
شیطانک: قطعه چوبی کم ار تفاع و باریک است به عرض دسته ساز که بین سرپنجه و دسته قرار دارد و سیم‌ها از درون شیارهای کم عمق آن عبور می‌کنند و به طرف گوشی‌های می‌روند.
خرک: خرک قیچک از جنس چوب یا استخوان است به ارتفاع تقریبی 2 سانتی متر که با 2 پایه کوچک خود، روی پوست کاسه کوچک ساز قرار می‌گیرد و سیم‌ها از درون آن عبور می‌کنند.
سیم‌گیر: قطعه ای کوچک و از جنس چوب یا فلز است که در انتهای بدنه کاسه نصب شده و سر ِگره دار سیم به آن بسته می‌شود.
تعداد و جنس سیم‌ها: قیچک دارای 4 سیم از جنس فلز است که چهارمین سیم، روکش دار و ضخیم تر است. طول سیم‌ها در قیچک معمولی از سیم گیر تا شیطانک حدود 33 سانتی متر است.
آرشه: در نوع محلی این ساز از کمانه استفاده می‌شد اما امروزه از آرشه ویلن و در نوع بزرگتر (قیچک باس) از آرشه ویلنسل استفاده می‌شود.

---

#آهنگسازی #آهنگسازی_تنظیم #قیمت_آهنگسازی #سفارش_آهنگسازی #مقالات_موسیقی